Wie/Wat doet niet mee?

Deze keer wil ik stilstaan bij een onderwerp dat ons allemaal raakt: uitsluiting. Wanneer we om ons heen kijken, ontdekken we al snel dat er veel mensen of ideeën zijn die niet mogen meedoen. Het kan gaan om iemand die niet in jouw straatje past, die als lastig wordt ervaren, of iemand die eigen keuzes maakt die jou niet aanstaan.

Op het wereldtoneel is de impact van uitsluiting evident; de kranten staan er vol mee. Maar in ons dagelijkse leven zijn we eigenlijk ook voortdurend bezig met uitsluiten, vaak bewust, vaker onbewust.

Dit gedrag kan worden gezien als een overlevingsmechanisme, bedoeld om 'pijn' te vermijden.
Uitsluiting betekent echter veel meer dan alleen iets of iemand buiten de groep houden; het is een gemiste kans om te leren, te verbinden en te groeien. Niet alleen verarmen we de ander, maar ook onszelf door deze houding. Juist die 'pijn' die we proberen te ontlopen, kan ons op waardevolle inzichten wijzen.

Wat zou het betekenen om je hier bewuster van te worden, vooral nu alles zo in beweging is en niets hetzelfde blijft? Wat doe jij persoonlijk om deze dynamiek te doorbreken? En hoe voelt het om weer ruimte te creëren voor verbinding en inclusie?

Trees