Verstilling

In de eerste wandeling van een coachtraject, herken je de natuurlijke snelheid van een cliënt. Vaak moet ik flink doorstappen om bij te blijven, en voor we het weten hebben we de halve hei al gehad. Voor mij belangrijke informatie waar ik gelijk al mee ga 'spelen'. In de ontspannende oefening waar we mee starten, bouw ik het vertragen in en aan het einde staan we altijd even stil. Navoelen wat er in de oefening voorbij kwam; aan gedachtes, meningen, oordelen, overtuigingen, boodschappenlijstjes. Ze zijn er vaak allemaal tegelijk. Vooral in de eerste wandeling geef ik hier veel aandacht aan. Vaak gebeurt het dat er veel emoties loskomen. En hier blijven we dan even bij, zonder iets te willen, te veranderen of op te lossen. Een soort verstillen en het te laten zijn wat er is.

Eigenlijk net als er nu gebeurt in de natuur. Die is zich deze maand zo zichtbaar aan het terugtrekken. Ookal zijn nog niet alle bladeren gevallen, de groei is gestopt. En dat is voelbaar als je buiten bent. Er lijkt niet zoveel te gebeuren, het is stil, soms koud en grauw.

Hoe is het om juist nu het bos in de gaan, en mee te liften op de verstilling van de natuur? Even niets te willen, te veranderen of op te lossen. Tijd te nemen voor wat er is, tijd voor jezelf en je omgeving. Benieuwd wat het je oplevert...

Trees