Trauma op de werkvloer

Bij trauma denken wij vaak aan zware ongelukken, natuurrampen, oorlog. Dat klopt, dit veroorzaakt trauma’s bij mensen. Ik heb ontdekt dat trauma zoveel meer omvat. En dat trauma vaak tot uiting komt in contact met anderen. Het gaat hierbij om vroegkinderlijk trauma.

Het is mijn missie om HR-professionals en leidinggevenden te leren kijken naar de ‘hele boom’. De bladeren, de stam, de takken en de wortels. Daarom ook mijn logo.
Deze vormen samen de vruchten, het resultaat van wat er is en wat je doet.
Door met een andere bril naar de wortels te kijken, ga je anders zien. Je ziet meer wat er is en wat er echt nodig is om de volgende stap te zetten.

Wat bedoel je met Trauma?
Trauma is Grieks voor wond. Een wond die je in je leven oploopt. In je jeugd, je pubertijd, je volwassenheid. Een wond die als je die niet goed verzorgd, steeds groter wordt. (Maar) het is ook iets wat we van nature willen vermijden, verstoppen, van weglopen of op aanpassen.

Vaak blijven de wonden onopgemerkt en onverwerkt en zoeken we een andere manier om met de wonden om te gaan.
We gaan overlevingsgedrag vertonen om maar geen last van de wond te hebben.
In gedrag speelt dit vaak mee. Vooral als het in de omgeving complexer wordt, spannender, onveiliger, dan vallen we vaak terug op ons overlevingsgedrag (meestal onbewust).

Het herkennen van overlevingsgedrag helpt om anders naar mensen te kijken, andere vragen te stellen, ze anders te helpen. Juist nu in een onrustige en veranderende tijd, met grote vraagstukken, dreigingen en uitdagingen.

Met de traumabril op
(model van Franz Rupert)

 Een mens heeft een aantal basisbehoeftes in zijn leven. Dit begint al bij de geboorte. Als baby ben je afhankelijk van je ouders hoe deze behoeftes worden ingevuld of niet. Behoeftes  in de vorm van eten, lichamelijke verzorging, en ook aandacht (gezien en gehoord worden), liefde en veiligheid. Als baby heb je dit nodig om allereerst te overleven en te groeien naar authenticiteit (een eigen ik). Je bent hierin afhankelijk van je ouders. En zij geven het kind wat zij te geven hebben.
Een kind past zich aan op de voeding die hij of zij krijgt. Als er te weinig voeding aanwezig is,  om welke reden dan ook, ontwikkelt een kind overlevingsgedrag. Dit is voor ieder kind anders.

Als volwassene zetten we het overlevingsgedrag nog vaak in. Juist omdat we dit zo goed kennen en er al zo lang is. We zijn er goed in geworden en zien het als normaal gedrag. Vaak worden wij ook gewaardeerd om dit gedrag en wordt het aangemoedigd; lief, braaf, werkt hard. In sommige situaties werkt het niet meer en/ of kost het meer dan dat het oplevert. Dan loop je hierin vast of ontstaat er gedoe. Wat je als kind niet anders kon, hoeft als volwassene vaak niet meer. Je hebt dan een keuze. En die keuze zien we als volwassene vaak niet.

Op de werkvloer
Als je eenmaal door de traumabril leert kijken, kom je veel overlevingsgedrag tegen. Dus ook de werkvloer. Dit merk je als de samenwerking niet lekker loopt, het spannend is, het resultaat achterblijft etc. Dat merk je in gedoe dat dan ontstaat, je elkaar niet meer verstaat, mensen zich aanpassen, terugtrekken, gaan vechten of juist ongewenst gedrag laten zien.

Door meer te weten over trauma, overlevingsgedrag en gezond gedrag, ben je meer bewust van wat er gebeurt. Bij jezelf de medewerker, je team, misschien wel bij je organisatie.

Spiegelgesprekken
Om hiermee iets te kunnen en aan de slag te gaan, heb ik deze spiegelgesprekken ontwikkeld. Het biedt een praktische manier om gedoe op tafel te krijgen. Door dit aan te kijken en te zien wat er is, herken je vaak het overlevingsgedrag.
Je benoemt het, geeft het aandacht, erkent het maar je hoeft het niet op te lossen. Ik leer je het werken met de lemniscaat, waarbij we aandacht geven aan het verleden, de toekomst en aan de slag gaan in het nu. Hierbij mag alles er zijn, en maken afspraken hoe we verder gaan. Afhankelijk van wat er is in jouw team of bij je medewerkers. De lemniscaat is toe te passen op zowel kleine en grote vraagstukken.

Door de herhaling in te zetten, en regelmatig stil te staan met elkaar, ontstaat er steeds meer openheid, eerlijkheid en veiligheid en je sluit aan op de behoeften van de mensen. Je gaat dan als vanzelf beter samenwerken, haalt de kracht uit de mensen en ontstaat er steeds meer zelfsturing. Het is de groei naar een volwassen team.

Nieuwsgierig?
Wil je meer weten over trauma op de werkvloer en leren kijken door de traumabril? Onderstaand aanbod heb ik hiervoor ontwikkeld Ze kunnen los worden afgenomen of als geheel. Het is maatwerk en gaat uit van jouw vraagstuk.

Workshop
In een workshop van een dagdeel vertel ik over trauma op de werkvloer. Ik leer je kijken door de traumabril en gaan aan de slag met wat er nu is. 

Spiegelspecialist
Is er gedoe in je team, de samenwerking loopt niet lekker, er is veel gemopper, de resultaten lopen achter? Of je hebt met veel veranderingen te maken, uitdagingen?
Door samen in de spiegel te kijken, gaan we op zoek naar wat gaat werken om samen weer verder te gaan. Hierbij mag alles er zijn en geven we aandacht aan wat aandacht vraagt. Afhankelijk van het vraagstuk, herhalen we spiegelgesprekken. Ik leer je het om vervolgens zelf te doen.

De coach
Ik ben Trees Smeets en werk als senior coach/counseler, vertrouwenspersoon en HR-professional. Ik werk o.a. met de theorie van Franz Ruppert, Vivian Broughton en Gabor Mate. Het kennen van je eigen wortels, helpt om het zelf anders te doen.

T(h)reeway, Landgoed Zonnestraal
Loosdrechtse Bos 17E, kamer 2
1213 RH  Hilversum