Aansluiten bij de basisbehoeften

Voeding, fysiek contact, emotioneel contact en veiligheid, het zijn de basisbehoeften die een baby nodig heeft om te overleven. Het zich verbonden voelen, maar ook ruimte hebben om een eigen autonomie te ontwikkelen en te mogen zijn wie je bent; de mix aan factoren waar aan voldoen moet worden om op te groeien tot een stevig gewortelde volwassene.

Kom je bij een coach met een vraag, dat kom je vaak terecht op de invulling van jouw basisbehoeften in jouw leven. Hoe is dit bij jouw gegaan? Wat heb je gekregen, wat heb je misschien wel gemist? Van je ouders, in je gezin van herkomst, tijdens je opleidingen, je werk, in je relaties, in je eigen gezin….
En vaak kom je dan weer terug op je vroege begin als baby, als jong kind. Hier wordt vaak je aanpassing gevormd die je gedrag in je verdere leven bepaald. Aanpassing die jij toen nodig had om aandacht te krijgen van je moeder, je vader, om gezien te worden, gehoord te worden en letterlijk te overleven. Je ontwikkelt overlevingsgedrag. Als kind doe je dat en kan het niet anders, maar vaak doe je dit nog steeds als volwassene. Je zet nog steeds je overlevingsgedrag in om zaken voor elkaar te krijgen. Terwijl als volwassene heb je hierin een keuze om het anders te doen. Vaak zie je niet dat je in je overlevingsgedrag zit…tenslotte ontwikkel je hier ook je talenten in.

Door aan te sluiten bij basisbehoeften van mensen, geef je invulling wat zij nodig hebben om dingen op een gezonde manier te doen. Het lijkt of we juist in deze tijd steeds verder weggaan van die basisbehoeften. Hoe is het om deze weer als uitgangspunt te nemen in alles wat je doet. Voor jezelf, de ander of je organisatie. Je wordt steeds meer bewust van overlevingsgedrag en gezond gedrag… nodig om gezond te werken (en te leven).